łuszczyć

łuszczyć: łuszczyć {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIa, łuszczyćczę, łuszczyćczy, łuszczyćczony {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}to samo co łuskać: Łuszczyć groch, nasiona czegoś. {{/stl_7}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zdzierać, obłupywać z drewna korę (zazwyczaj razem z łykiem) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Łuszczyć pale sosnowe. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

łuszczyć — ndk VIb, łuszczyćczę, łuszczyćczysz, łuszcz, łuszczyćczył, łuszczyćczony 1. → łuskać 2. techn. «zdejmować z drewna korę wraz z łykiem; obłupywać, odzierać z kory» łuszczyć się «odpadać cienkimi warstwami, łuskami, odłupywać się» Skóra się łuszczy … Słownik języka polskiego
łuszczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} sypać się, odpadać, kruszyć się drobnymi, cienkimi płatkami, warstwami (np. w wyniku przesuszenia) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skóra, naskórek łuszczy się. Farba, tynk łuszczą się i odpadają ze ścian całymi płatami. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łuszczenie — ↨ łuszczenie się n I rzecz. od łuszczyć (się) … Słownik języka polskiego

Academic Dictionaries and Encyclopedias